ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας υπόθεση του λαού

Γ. Δραγασάκης


Το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας πρέπει να γίνει υπόθεση του λαού” τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Δραγασάκης στην συζήτηση με θέμα την “ παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και τις προτάσεις της Αριστεράς” που πραγματοποιήθηκε χθες στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης με τη συμμετοχή του περιφερειακού συμβούλου Κ. Μακεδονίας Γ. Θεοδωρόπουλου αλλά και του Μ. Αναγνώστου εκπροσώπου των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, του εργοστασίου που έχει τεθεί εδώ και δύο εβδομάδες σε επαναλειτουργία υπό τον πλήρη έλεγχο των εργαζομένων.

Σύμφωνα με τον Γ. Δραγασάκη βιώνουμε την παράλυση των πάντων. Δεν υπάρχει ρευστότητα και πολλές επιχειρήσεις ζούνε διακρατώντας το ΦΠΑ ενώ παράλληλα δεν καταβάλλουν τους μισθούς. Με αυτόν τον τρόπο όπως τόνισε “Η εργατική τάξη δανείζει άτοκα την εργοδοσια” Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, έχουμε μια κυβερνηση που τρομοκρατεί και διαστρεβλώνει χωρίς να παράγει ίχνος δημιουργικού έργου.

Είναι εφικτό λοιπόν ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης σε μία χώρα που είναι σαν να βγαίνει από έναν πόλεμο; Ο κ. Δραγασάκης απάντησε θετικά και τόνισε ότι αυτό προϋποθέτει την ανατροπή όλων των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για να υλοποιηθεί πρέπει γίνει κομμάτι της υπόθεσης του λαού και των οραμάτων της κοινωνίας. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέλυσε τόσο ένα βραχυπρόθεσμο σχέδιο μέτρων άμεση ανακούφισης των πληγών που έχει δημιουργήσει η κρίση στους ανέργους και στους ανθρώπους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας όσο και ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Στα μέτρα ανακούφισης που ανέφερε περιλαμβάνεται η επαναφορά του κατώτερου μισθού, μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης στους ανέργους, μέτρα ενίσχυσης των μορφών αλληλεγγύης και κοινωνικής οικονομίας ενώ το μακροπρόθεσμο σχέδιο συνιστά κατά τον ίδιο μια διαδικασία “αναστοχασμού και επιλογής νοήματος γύρω από τα ζητήματα των πραγματικών αναγκών, της κατανάλωσης και της παραγωγής που πρέπει να βρίσκεται στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι του καπιταλισμού. “
Όπως υποστήριξε το σχέδιο αυτό αναπροσδιορίζεται η θέση της εργασίας στην παραγωγή και προϋποτίθεται η συλλογική οργάνωση των εργαζομένων και η συλλογική τους έκφραση. Βρίσκεται ακόμη στον αντίποδα των ιδιωτικοποιήσεων των δημοσίων αγαθών και κινείται στην κατεύθυνση της αποεμπορευματοποίησής τους. Επίσης απαιτεί την αναδιοργάνωση πλήθους τομέων της οικονομίας όπως η αγροτική παραγωγή, η ναυτιλία, η ενέργεια, η Παιδεία και οι νέες τεχνολογίες με ένα πολυσύνθετο τρόπο καθώς τους αντιλαμβάνεται ως συμπλέγματα και όχι ως απομονωμένους τομείς. Ο κ. Δραγασάκης έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην οικολογική διάσταση που πρέπει να έχει η παραγωγική αυτή ανασυγκρότηση καθώς όπως σχολίασε αναφερόμενος στα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική τα ζητήματα αυτά “μας επιβάλλουν να δούμε ξανά τι είναι επένδυση, τι είναι πρόοδος. Είναι επενδυση να καταστρέφουμε ένα μοναδικό δάσος; Να θάβουμε τα αρχαία;”
Τέλος, κατά τον ίδιο, μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας απαιτεί την ενίσχυση των νέων μορφών κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας συνεπώς την δημιουργία ενός δημόσιου χώρου όπου οι άνθρωποι θα δοκιμάζουν νέους τρόπους ικανοποίησης των αναγκών, έναν χώρο που θα συνιστά “σχολείο συλλογικότητας.”
Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ αναφέρθηκε στην απόφαση των εργαζομένων να επαναλειτουργήσουν το εγκαταλελειμμένο από την εργοδοσία εργοστάσιο καθώς και στην αναγκαιότητα να δημιουργηθεί ένα νομικό πλαίσιο που θα επιτρέπει τέτοια εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης να λειτουργούν με νόμιμο τρόπο. Υποστήριξε ακόμη την ανάγκη αλλαγής του συνολικού πολιτικού πλαισίου αλλά και της τοποθέτησης των εργαζομένων. Σύμφωνα με τον ίδιο πρέπει να γίνουν τομές όσο δύσκολες και αν είναι και “ να διαλέξουμε αν είμαστε με το κεφάλαιο η με την εργασία”
Ο περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας Γ. Θεοδωρόπουλος τόνισε ότι η ανικανότητα των τοπικών και εθνικών ελίτ δημιουργεί ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί από ένα πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση. Απαραίτητη προϋπόθεση, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η “διαμόρφωση μιας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας με την ηγεμονία του κόσμου της εργασίας, για την διατύπωση αυτού του εναλλακτικού σχεδίου ανασυγκρότησης, που θα δένει αρμονικά με το αντίστοιχο σχέδιο για το σύνολο της χώρας”

 http://www.alterthess.gr/content/g-dragasakis-i-paragogiki-anasygkrotisi-tis-xoras-ypothesi-toy-laoy#sthash.EHYwj9eZ.dpuf

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου